De Indo-Europese Kebaya

De Indo-Europese kebaya, ook wel Kebaya Belanda genoemd, is een soort blouse die door Indo-Europese- en Europese vrouwen gedragen werd. De katoenen kebaya liep tot op de heup met aan de randen Nederlands of Belgisch kant. De kebaya werd aan de voorkant met een gesp en gouden of ander ketting vast gemaakt. Overdag droegen de vrouwen een witte kebaya en in de avond een zwarte variant van zijde. Over het algemeen gold, hoe welgestelder de vrouw, hoe breder het stuk kant.

De in Nederlands-Indië geboren schrijfster Catenius van der Meijden, bekend van haar kookboeken, raadde Nederlandse vrouwen die naar Indië gingen geen dure kebaya te kopen in Nederland. Het zou raar staan in de tropen. Beter was het kebaya’s te kopen in Indië waar ze veel goedkoper waren. Zij adviseerde de vrouwen zes slaap kebaja’s en zes nette kebaja’s te kopen.

The Indonesian Dutch ladies wore white blouses over their batik sarongs

Nyonya kebaya

Volgens kebaya expert nyonya Lily Yew, is de beroemde Nyonya kebaya die door Chinese afstammelingen in Maleisië, Singapore en Indonesië gedragen wordt mogelijk gebaseerd op de Indo-Europese kebaya.

“The Indonesian Dutch ladies wore white blouses over their batik sarongs. They appliquéd lace trims which were later further enhanced with embroidery. The local Indonesian ladies and those from the Chinese community adopted these blouses as their own. After all, they (de Indo-Europese vrouwen red.) were producing those beautiful batiks in districts such as Pekalongan, Cirebon, Lasemand and Kedungwuni”. 1

In het jaar 1920 werd het verboden voor Europeanen om sarong en kebaya te dragen in het openbaar, het gebruik werd echter in stand gehouden binnenshuis.